شناسایی زخم بستر مرحله اول
مرحله اول زخم بستر خفیف ترین نوع آن است. مرحله 1 زخم بستر هنوز باعث ایجاد شکستگی در سطح پوست نشده و می توان آن را به عنوان نقطه ای که ظاهر و احساسی متفاوت از پوست مناطق اطراف دارد، شناخت.
مرحله 1 زخم بستر می تواند با سایر مناطق پوستی متفاوت باشد از جهت:
- قرمز یا تغییر رنگ داده شده
- سخت تر یا نرمتر
- گرمتر یا خنک تر
اگر نقطه ای مانند این را بر روی پوست یکی از عزیزانتان می بینید، فرد را حرکت داده بطوریکه هیچ گونه فشاری بر روی نقطه وجود نداشته باشد. اگر نقطه قرمز بیش از 30 دقیقه پس از رفع فشار همچنان باقی بماند، می تواند زخم بستر باشد.
یکی دیگر از آزمون های ساده برای بررسی زخم بستر این است که در منطقه مشکوک پوست فشار وارد آورید. پوست با جریان خون طبیعی هنگامی که فشار داده می شود، سفید رنگ شده و پس از رفع فشار در زمان کوتاهی به رنگ طبیعی خود باز می گردد. پوست با مرحله اول زخم بستر در زمان اعمال فشار به سفید تغییر رنگ نخواهد داد.
گاهی اوقات علائم هشدار دهنده زخم ها در افرادی که دارای پوست تیره تر هستند کمتر قابل مشاهده است. تست فشار پوست همیشه روی پوست تیره تر عمل نمی کند و گاهی اوقات منطقه بیشتر از اینکه قرمز به نظر برسد، آبی یا بنفش رنگ است. زخم های بستر معمولا در مناطقی که استخوان با حداقل عضله یا چربی روی آن وجود دارد، توسعه می یابد.
شایع ترین مناطقی که زخم های بستر توسعه می یابند عبارتند از:
- پشت سر
- شانه ها
- پایین کمر
- دنبالچه
- باسن
- آرنج ها
- هیپ
- زانوها
- آرنج ها
- پاشنه
- انگشتان پا
اگرچه مرحله 1 خفیف ترین مرحله است، این زخم ها می توانند برای فرد آسیب دیده دردناک، خارش دار و آزار دهنده باشند. زخم های بستر مرحله یک باید در اسرع وقت شناسایی و درمان شوند تا از ناراحتی و پیشرفت زخم جلوگیری شود. در صورتی که زخم ها به درستی در مرحله اول درمان شوند، می توان از ایجاد زخم مرحله دوم اجتناب شود.
درمان مرحله اول زخم بستر
درمان زخم بستر در مرحله اول بسیار قابل محتمل است. اگر چه معمولا می توان مانع از ایجاد آن شد، اما با شناسایی زخم در این مرحله و درمان فوری می توان از توسعه زخم به مراحل پیشرفته جلوگیری نمود. در مرحله 1 زخم های بستر می توانند با شناسایی و از بین بردن علت درمان شوند.
